Zaman ne acımasız...
Mutlu olduğum anları hatırlıyorum...
Dinlediğim bir şarkıda yada bir kokuda...
Baktığın, gördüğün her yerin eskilerle dolu olması kırıyor...
İncinen kalbim neden sorusunu soruyor...
Neredeler dediğin anda ne kadar önemli olduklarını hatırlıyor insan...
Mevsimlerin eski dostları özlettiği sızı varmış...
Bir koltuk tepesinde günlerce oturduğun, hayaller kurduğun zamana karşı yenik düşmüş dostluklar...
Yolunda ilerlerken hep yanında olacağına dair yeminler ettiğin dostlara özlemim...
Güvenle yanında olduğun, kendini teslim ettiğin insanların yok olması...
Burada zaman ve hayat acımasızlığına sığınıyoruz belki de...
Belki de gerçek olmayanın anı kurtardığımız zamanların özlemi...
O zamanların kıymetini bilmediğimizden bu özlem...
Özlenmez mi?
Hemde nasıl özlenir... Birbirimize olan kırgınlıkları, kavgaları bile özlüyor insan...
O kavga o kırgınlık bizi olgunlaştırmadı mı?
Bugün hepimiz ayrı yerlerde ayrı şehirlerin havasını solurken... Hatırlıyorum hepinizi...
Kucaklıyorum sevgiyle geçen zamanlarımızı... Sızlıyor içim belki ama ''hayat'' diyorum...
Hepinizin bir şarkısı var aklımda bana sizleri hatırlatan...
Dinledikçe o ana gittiğim sizinle olduğum şarkılar...
Ne güzel insanlardık kirlenmemiştik...
Bugün sizi sonsuz özlemimle anıyorum Eskişehir'in ayazında...

                                                                             Serdar Cedric