Çocukken çizdiğimiz resimler kadar masum değilmiş hayat...

Her şeyin renklerle canlandığı yaşam yokmuş...

Evin önünden geçen dere de,üzerimizde duran güneş de yokmuş...

Siyah ile beyaz yokmuş gibi yaşanan çocukluk...

Her şey sahteymiş...

Biz görmüşüz evin önündeki yeşili...

Biz istemişiz tertemiz akan suyu...

Onlar sadece hayalmiş...

Büyümeden gördüm o korkunç griliği...

Artık kaybolan renklerimi bulamıyorum...

Tutunduğum her şey elimden kaçıp giderken...

Ben mutluyum...
                                                                                     Serdar Cedric